در نگارش آکادمیک، ارتباط جمله‌ها با جمله‌ی مجاورشان باید طبیعی به نظر برسد. در غیر این صورت، متن‌تان با شکستگی معنایی مواجه می‌شود. یکی از روش‌های پیشگیری از این مشکل سیگنال‌دهی نامیده می‌شود. از این روش برای برقراری ارتباط منطقی میان جمله‌های مجاور استفاده می‌کنیم. در صورت استفاده نکردن از این شیوه، خواننده موضوع را اشتباه متوجه می‌شود یا از خواندن متن دست می‌کشد.
جمله‌هایی که به‌درستی سیگنال‌دهی شده‌اند خواننده را تا انتها با متن همراه می‌کنند. خواننده برداشت اشتباهی از جمله‌ها نمی‌کند و در انتها نکته‌ی مبهمی برایش باقی نمی‌ماند. در ادامه، چند ساختار را مرور می‌کنیم که جریان جمله‌ها را تسهیل می‌کنند.
به وبلاگ خود خوش امدید